Atrakcje w naszej okolicy
Zapraszamy do zapoznania się z atrakcjami Szklarskiej Poręby, Karkonoszy oraz naszych okolic.
Zapraszamy do zwiedzania i odkrywania ciekawych miejsc naszego regionu.
Ski Arena Szrenica
Jeden z najnowocześniejszych ośrodków narciarskich w Polsce. Na jego stokach swoje miejsce znajdą zarówno początkujący jak i zaawansowani narciarze.
Na ponad 9 km nartostrad zainstalowano system sztucznego dośnieżania, tworząc tym samym najdłuższy taki system w Polsce. Jedna z nartostrad – Puchatek (ok. 1500 m) na całej długości posiada sztuczne oświetlenie.
Wodospad Szklarki
Malowniczo położony na terenie Enklawy Karkonoskiego Parku Narodowego, obejmującej przepiękny przełomowy odcinek potoku Szklarka, tzw. Wąwóz Szklarki.
W środkowej części wąwozu, na skalnym progu na wysokości 520 m n.p.m., znajduje się Wodospad Szklarki, spadający kaskadą zwężającą się u dołu i skręcającą spiralnie strumień wody o wysokości 13,3 m. Na lewym brzegu skalnego progu znajdują się okazałe marmity. Pierwsze wzmianki o Wodospadzie Szklarki pochodzą już ze średniowiecza. Przez wszystkie stulecia był uwieczniany w opisach, rycinach i obrazach, bowiem uważano to miejsce za szczególnie romantyczne i piękne. Przy wodospadzie znajduje się schronisko „Kochanówka”.
Wodospad Kamieńczyka
Najwyższy wodospad w Sudetach. Próg wodospadu znajduje się na wysokości 843 m n.p.m. Wodospad spada trójstopniową kaskadą o wysokości 27 m do przepięknego Wąwozu Kamieńczyka. Wąwóz Kamieńczyka ma ok. 100 m długości. Jego pionowe, skalne ściany osiągają ponad 25 m wysokości, a szerokość na niektórych odcinkach nie przekracza 4 metrów.
Za środkową kaskadą wodospadu znajduje się, po części wykuta sztucznie przez Walończyków, jaskinia – tzw. „Złota Jama” ze skupiskami pegmatytu i ametystów. Przy wodospadzie znajduje się schronisko „Kamieńczyk” i „Szałas Sielanka”.
Chybotek
Chybotek – od XIX wieku jedna z głównych atrakcji turystycznych Szklarskiej Poręby. Kilkumetrowej wysokości grupa skalna złożona z kilku granitowych bloków.
Najwyżej położony kamień o średnicy ok. 4 m, wsparty w 2 miejscach, daje się łatwo rozkołysać. Ze względu na swój kształt zwany był także „Misą cukru”. Z Chybotkiem związane są walońskie podania i legendy o Duchu Gór. Skałę tę otaczała aura tajemniczości i według starodawnych opowieści zamykała ona wejście do podziemnego skarbca.
Kolej Izerska
Tak nazywane jest połączenie kolejowe Jelenia Góra – Szklarska Poręba – Korenov. Jest to malowniczy szlak, który ponownie został uruchomiony w 2010 roku po przeszło 65 latach nieużytkowania.
Ta niezwykła linia kolejowa, wybudowana na początku ubiegłego wieku, jest jedną z najciekawszych w Polsce. Tajemnicze zakola, górskie urwiska, fauna i flora Gór Izerskich niemal na wyciągniecie ręki sprawiają, że sama podróż żelazną Koleją Izerską jest atrakcją. Połączenie cieszy się dużą popularnością po obu stronach granicy. Zwłaszcza w weekendy wielu turystów, ale również i mieszkańców przygranicznych miejscowości, wybiera się na wycieczkę szynobusem. Większość ze 120 dostępnych miejsc jest wtedy zapełniona. Zimą z okien pociągu podziwiać można ośnieżone krajobrazy i szczyty gór otaczających Szklarską Porębę. Od jesieni do wiosny z tego międzynarodowego połączenia korzysta wielu narciarzy klasycznych, którzy Koleją Izerska mogą dojechać do Ośrodka Narciarstwa Biegowego w Jakuszycach. Tam do dyspozycji mają ponad 100 km świetnie przygotowanych tras. Na przejechanie pociągiem ze Szklarskiej do Korenova w jedną stronę potrzeba około 40 min. Po dojechaniu na stację kolejową w Korenovie zwiedzić można muzeum kolei zębatej. Są tam m.in. zdjęcia sprzed stu lat dokumentujące budowę kolei w Karkonoszach. W muzeum jest również tablica, na której widnieje informacja o atrakcjach Szklarskiej Poręby w trzech językach: polskim, niemieckim i czeskim. Po zwiedzeniu muzeum można się wybrać na pieszą wycieczkę po czeskich Karkonoszach.
Szrenica
Szrenica (1362m.n.p.m) jest szczytem górskim położonym nad Szklarską Porębą w zachodniej części Karkonoszy – na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. To doskonały punkt widokowy na Góry Izerskie, Czeskie Karkonosze i Kotlinę Jeleniogórską.
Na szczycie w 1922 r. wybudowano schronisko turystyczne. W wyniku wietrzenia granitu karkonoskiego, z którego zbudowany jest szczyt Szrenicy, utworzyły się ciekawe grupy skalne: Końskie Łby, Trzy Świnki, Twarożnik. Ze szczytu poprowadzono kilka nartostrad: Lolobrygida, Śnieżynka, FIS, Puchatek, które – w połączeniu z wyciągiem krzesełkowym i wyciągami orczykowymi – tworzą centrum SkiArena.
Złoty Widok
Złoty Widok – to okazały i bardzo stromy próg skalny nad doliną Kamiennej o wysokości do 20 m, bardzo dobry punkt widokowy na Karkonosze – Szrenicę i Śnieżkę. W pobliżu Grób Karkonosza i Chybotek – miejsca owiane licznymi legendami.
Wysoki Kamień
Wysoki Kamień – górujący od zachodu nad Szklarską Porębą szczyt o wysokości 1058 m n.p.m., położony w Wysokim Grzbiecie Gór Izerskich.
Na szczycie widnieją malownicze skałki. Ze szczytu rozciąga się jedna z najwspanialszych panoram w Sudetach. Widać stąd Karkonosze, Rudawy Janowickie, Góry i Pogórze Izerskie, Góry i Pogórze Kaczawskie oraz Kotlinę Jeleniogórską. Na szczycie funkcjonuje mały sklepik oraz bufet. Trwa budowa nowego schroniska. Gospodarzami Wysokiego Kamienia jest rodzina Gołbów ze Szklarskiej Poręby. W średniowieczu teren intensywnie eksploatowany przez Walończyków i opisywany w legendach.
Śnieżne Kotły
Dwa najlepiej wykształcone kotły polodowcowe w Karkonoszach z dobrze zachowanymi formami glacjalnymi.
Są one rozdzielone wąską skalną grzędą i wciśnięte w północne zbocza głównego grzbietu Karkonoszy – między Łabskim Szczytem a Wielkim Szyszakiem. Pionowe ściany skalne dochodzą do około 200 m wysokości. Górna krawędź Dużego Kotła położona jest na wysokości 1490 m n.p.m. W Wielkim Kotle znajdują się dwa małe Śnieżne Stawki. Duży Kocioł (Wschodni) ma 800 m długości i 600 m szerokości. Łącznie z Małym Kotłem (Zachodnim) stanowią ścisły rezerwat przyrody o pow. 127 ha. Nazwa Kotłów wywodzi się z płatów śniegu, które utrzymują się pod pionowymi zerwami skalnymi do późnego lata (w 1970 r. do 2 września). Śnieżne Kotły to również najbogatsze zbiorowisko górskiej flory – i to nie tylko w Karkonoszach, lecz także w całych Sudetach. Nad Śnieżnymi Kotłami skałki Czarcia Ambona – punkt widokowy na dno kotłów, obok budynek stacji przekaźnikowej RTV.
Zakręt Śmierci
Zakręt Śmierci – na Drodze Sudeckiej, pomiędzy Szklarską Porębą a Świeradowem Zdrój, na wysokości 775 m n.p.m. znajduje się bardzo ostry i niebezpieczny zakręt (droga zatacza łuk prawie 180′ ).
Wspaniały punkt widokowy z panoramą Karkonoszy oraz Kotliny Jeleniogórskiej. Zakręt Śmierci swoją nazwę zawdzięcza licznym wypadkom samochodowym spowodowanym przez nie zachowujących należnej ostrożności kierowców. Poniżej Zakrętu Śmierci, przy szlaku na Zbójeckie Skały, znajduje się sztolnia starej kopalni pirytu.
Krucze Skały
Okazała grupa skalna – na prawym brzegu rzeki Kamiennej – na wysokości 718 m n.p.m.
Tworzą ją dwie potężne baszty granitowe o wysokości do 30 m, będące doskonałym punktem widokowym. Na Kruczych Skałach funkcjonuje ośrodek sportów ekstremalnych – Szkoła Górska „Quasar”. Pod okiem instruktora można uprawiać wspinaczkę skałkową, zjechać tyrolką, skoczyć na tzw. wahadle, czy przejść nad przepaścią po moście linowym.
Psie zaprzęgi
Szklarska Poręba jako jedno z nielicznych polskich miast posiada doskonałe warunki do uprawiania wspaniałego sportu – jazdy psimi zaprzęgami.
Szczególnie nadają się do tego trasy i drogi w Górach Izerskich, gdzie zimowa aura trwa nieprzerwanie nawet do późnej wiosny. Dodatkowym atutem jest specyficzny alpejski klimat panujący w naszym rejonie, dzięki któremu psy ras północnych czują się u nas jak w swoim naturalnym środowisku. W marcu 2003 roku po raz pierwszy w Polsce i właśnie na jakuszyckich trasach w Szklarskiej Porębie odbyły się zawody w sportach zaprzęgowych w randze Mistrzostw Europy WSA.
W następnych latach odbywały się kolejne ważne imprezy, jak choćby zawody w ramach Finału Pucharu Europy WSA w 2004 roku oraz I Mistrzostwa Polski Polskiego Związku Sportu Psich Zaprzęgów w Sprincie i Średnim Dystansie w 2006 roku. Znaczącym wydarzeniem na naszych trasach biegowych były również Mistrzostwa Świata Juniorów (2007 r.). W ostatnim czasie gościliśmy w Szklarskiej Porębie również maszerów uczestniczących w „Husqvarna Tour” – kilkudniowym wyścigu średniodystansowym zaliczanym do Pucharu Europy ESDRA. Jak podkreśla znawca tematu Radosław Ekwiński (członek Polskiego Związku Sportu Psich Zaprzęgów) – „Zawody psich zaprzęgów w pięknym plenerze Polany Jakuszyckiej, dają możliwość obserwowania zmagań zawodników i ich psów, atrakcyjne starty, emocjonując finisze, pokazy psich zaprzęgów w stylu alaskańskim, idealne możliwości fotografowania i filmowania i nagrań audio zaprzęgów podczas wyścigów i w trakcie przygotowań oraz dopingowania”. Jest to niezwykle widowiskowy, pełen pasji i pozytywnych emocji sport.
Najważniejszą cechą charakterystyczną dla ducha tej dyscypliny są ludzie i ich najlepsi przyjaciele – psy. Warto zobaczyć wyścigi psich zaprzęgów, warto przejechać się w saniach ciągniętych przez te piękne i oddane swym właścicielom czworonogi, którym bieganie w śniegu na długich trasach i służenie człowiekowi sprawia wiele frajdy.
Chata Walońska
W XII w. władcy piastowscy sprowadzili w Góry Olbrzymie ludzi, którzy – jak nikt inny wówczas w Europie – znali się na poszukiwaniu i wydobywaniu bogactw naturalnych.
Ponieważ pochodzili oni z dalekiej Walonii w Ardenach, nazwano ich Walończykami. 100 lat po przybyciu pierwszych Walończyków miano to zaczęli nosić wszyscy, których przyjęli do swojego grona. Byli wśród nich przedstawiciele różnych nacji – Niemcy, Francuzi, Czesi, Polacy, Włosi. Tradycja poszukiwania i wydobywania trwa nieprzerwanie w naszych górach od XII wieku aż do dziś. Z dumą nosimy miano Walończyków, ponieważ tu w naszej „Starej Walońskiej Chacie” kontynuujemy wydobywanie i obróbkę cennych kamieni z naszych gór. Zajmujemy się też oświatą, aby tę starą tradycję walońską krzewić. W tym celu powstało nasze Bractwo Walońskie. Codziennie z radością witamy na naszej ziemi, w naszych progach, wszystkich wędrowców po to, aby pokazać im piękno kamieni szlachetnych i minerałów z naszych gór. Poza tym – w starym, ale sprawiedliwym walońskim duchu kształtujemy dusze i ciała wszystkich, którzy do nas przybyli. Odbywa się tutaj prelekcja i średniowieczna celebracja – próba czterech żywiołów, pod przewodnictwem kobiet niezwykłych, które aż do dziś rządzą naszymi klanami. One to od potęgi rozumu i wiedzy nazwane zostały wiedźmami. Wszystkich, którzy zechcą nas odwiedzić, zapraszamy w nasze gościnne progi.
Dinopark
Zapraszamy do Dinoparku, gdzie znajdują się rekonstrukcje kilkudziesięciu dinozaurów naturalnej wielkości, które rozmieszczone zostały wśród skał i wzgórz na terenie olbrzymiego lasu.
Każdy z tych prehistorycznych gadów wygląda jak żywy – jedne spokojnie obrywają liście z najwyższych gałęzi w lesie, niektóre szykują się do skoku po zdobycz. Inne wyglądają tak, że osoby o słabych nerwach wolą im się nie przyglądać. Np. okrutny mięsożerny drapieżca Albertozaur – „Jaszczur z Alberty” znaleziony w prowincji w Kanadzie. Czy Centrozaur – roślinożerny rogaty dinozaur o czaszce osiągającej ponad 1 m długości. Jego kryza miała dwa pokryte skórą otwory zmniejszające. I wiele innych osobników, których nazwy są znane tylko najbardziej oddanym fascynatom historii naturalnej Ziemi.
Dla tych, którym emocji jest za mało podczas obcowania z gadami sprzed milionów lat, przygotowano Kino 5D. To jedna z najnowocześniejszych atrakcji łącząca w sobie elementy kina 3D z efektami takimi jak: ruszające się i wibrujące fotele, tryskająca woda, wiejący wiatr, padający śnieg. Widz ma wrażenie obecności w przestrzeni akcji filmu. Jest to doskonała forma rozrywki, edukacji oraz świetna zabawa dla każdego niezależnie od wieku. Kino 5D dostarcza niezapomnianych przeżyć i pobudza wszystkie zmysły
Dla najmłodszych odkrywców przygotowano m.in. olbrzymią piaskownicę z umieszczonym w niej szkieletem dinozaura. Dinopark to miejsce rodzinnej przygody dla dzieci, rodziców i dziadków.
Dinopark to idealne połączenie edukacji, rekreacji i odpoczynku.
Czynne w godzinach od 9:00 do 20:00
ul. Muzealna 7
Kamienny Krąg
Atrakcja dla wszystkich kochających sztukę, happeningi, ale również potrafiących zatrzymać się choć na chwilę.
„Kamienny Krąg” z „Żelaznymi” w środku to prywatna inicjatywa jednego z najlepszych polskich artystów plastyków – Zbigniewa Frączkiewicza, który przed laty pokochał góry i wydobywany nieopodal Szklarskiej Poręby kamień.
Przed „Kamiennym Kręgiem” stoi „LGOM” – jedna z najlepszych rzeźb Zbigniewa Frączkiewicza, nagrodzona Grand Prix na ważnej wystawie sztuki w Krakowie, a w 1975 roku „Rzeźba roku Polski Południowej”.
Do „Kamiennego Kręgu” najprościej dojść z centrum drogą dojazdową do wyciągu na Szrenicę.
Zjeżdżalnia grawitacyjna
Zjeżdżalnia grawitacyjna wybudowana została w centrum miasta i jest elementem powstającego Rodzinnego Parku Rozrywki ESPLANADA.
Zjazd poprowadzony między drzewami parku daje niesamowite wrażenia. Prędkość odczuwana jest zupełnie inaczej, niż na otwartej przestrzeni. Zakręty, kilka uskoków, fale oraz najwyższa w Polsce karuzela wybudowana na ośmiometrowych podporach – dają podczas jazdy niezapomniane wrażenia. Duże nachylenie terenu sprawia, że „karuzela” jest 12 metrów nad drogą krajową nr 3 i kilkanaście metrów nad innymi częściami Szklarskiej Poręby. Zjeżdżający wpadają na nią rozpędzonymi do 40 km/h wózkami, kończąc w ten sposób pełen emocji zjazd. Urządzenie, choć dostarcza sporej dawki adrenaliny, jest bardzo bezpieczne, oczywiście pod warunkiem zachowania opisanych w regulaminie zasad bezpieczeństwa. Konstrukcja wyklucza możliwość wypadnięcia wózka z toru jazdy. Nie ma też możliwości cofania. Nad maksymalną i bezpieczną prędkością czuwają hamulce odśrodkowe.
Alpine Coaster działa przez cały rok, z wyjątkiem przerw konserwacyjnych: wiosennej i jesiennej. Niekorzystne warunki atmosferyczn – deszcz i wiatr – nie wykluczają zjazdów. Na wózkach montowane są wtedy specjalne daszki, chroniące przed brzydką pogodą. Zjazdy uniemożliwia jedynie gołoledź, porywiste wiatry i ulewa. Absolutnym hitem są wieczorne zjazdy. Wzdłuż zjeżdżalni ustawione jest oświetlenie, które umożliwia zabawę nawet po zmroku.
Na zjeżdżalni grawitacyjnej zakończono I etap architektonicznego oświetlenia. Całoroczne urządzenie już dzisiaj może pracować po zmierzchu – dzięki oświetleniu jakie wybudowano na całej trasie atrakcyjnego zjazdu przez park Esplanada. Teraz jednak dodatkowo lampami LED doświetlone zostały słupy tzw. karuzeli. Wielokolorowe oświetlenie sprawia, że przejazd jest jeszcze bardziej atrakcyjny. Wkrótce pojawią się kolejne lampy, które uwypuklą detale konstrukcji zjeżdżalni, a także otoczenia Rodzinnego Parku Rozrywki. Wszystko będzie gotowe jeszcze przed sezonem zimowym, kiedy zmierzch zapada wcześnie.
Znawcy, którzy korzystali z podobnych urządzeń, uważają, że szklarskoporębska Alpine Coaster jest jedną z najciekawszych, a zdaniem wielu, najciekawszym tego typu urządzeniem w Polsce. Urządzenie cieszy się powodzeniem nie tylko wśród dzieci i młodzieży. Wielką frajdę ze zjazdów mają też dorośli. Nierzadkim widokiem są małżeństwa z wieloletnim stażem, które na zjeżdżalni bawią się równie dobrze co ich dzieci, a nawet wnukowie.
Park linowy
Parki linowe to wspaniała forma spędzania wolnego czasu wywodząca się z Francji.
Uczestnicy programów linowych uczą się opanowania, odpowiedzialności, technik utrzymania równowagi oraz przełamują barierę lęku wysokości czy strachu.
Park linowy to wysokościowy system platform i przeszkód linowych zainstalowanych na drzewach lub palach. Bawić się tu mogą zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci od 8 roku życia o minimalnym wzroście 130 cm. Systemy naszych parków linowych zostały zaprojektowane i stworzone w taki sposób, aby każda osoba – bez względu na stopień sprawności fizycznej – mogła przejść całą trasę, ciesząc się niezwykłą przygodą.
Czekają na Was stacje składające się z mostów, kładek, belek, pętli, siatek i różnego rodzaju zjazdów: na drabince, trapezie czy na deskorolce. Goście przed wejściem do parku zostają wyposażeni w profesjonalny sprzęt asekuracyjny (uprzęże, lonże, karabinki, rolkę, kask) i przeszkoleni z zasad posługiwania się nim. Następnie pokonują dolne stacje treningowe – zawieszone tuż nad ziemią, aby później bezpiecznie pokonywać przeszkody na wysokości od 3 do 20 m nad ziemią.
Nad bezpieczeństwem uczestników zabawy czuwają doświadczeni instruktorzy, którzy ukończyli profesjonalne szkolenia obsługi parków linowych. Nasze parki są budowane według międzynarodowych zasad i standardów wyznaczonych przez światową organizację ACCT ( Ropes Course Construction Standards, 2004). Jesteśmy również członkami Europejskiego Stowarzyszenia Parków Linowych ERCA ( European Ropes Course Association ).
Leśna Huta
Huta istnieje od 1998 r. Obecnie nadal prowadzona jest produkcja, którą mogą obejrzeć odwiedzający Hutę turyści.
Wszystko wykonywane jest ręcznie przez hutników, a także za pomocą specjalnych 120 letnich pras hutniczych, które po odrestaurowaniu nadal służą do formowania szkła. W 2003 roku na terenie Leśnej Huty otwarto sklep – muzeum, w którym dla upamiętnienia pobytu można dokonać drobnych zakupów wytwarzanych wyrobów oraz zobaczyć stare piszczele hutnicze i poznać historię regionu i hutnictwa.
Dzięki bogatym złożom kwarcu i dużej ilości niezbędnego drzewa w podkarkonoskich lasach Szklarska Poręba od dawien dawna związana była ze szklarstwem. Pierwsza huta powstała w dzisiejszej Szklarskiej Porębie Dolnej – nad Szklarskim Potokiem – w połowie XIV wieku. Dziś wielowiekową tradycję hutnictwa w naszym mieście podtrzymuje mistrz Henryk Łubkowski, który Leśną Hutę prowadzi wraz z rodziną. W hucie na oczach widzów wykonuje się ręcznie formowane szkła barwione w masie. Można obserwować wytop różnych form szklanych – od ozdób po wazony i naczynia. Hutnicy używają przy tym dawnych narzędzi i form kuglerskich, co nadaje produkowanym tutaj przedmiotom dodatkowego waloru rzemieślniczej perfekcji. Materiałem jest przede wszystkim stłuczka szklana z domieszką piasku szklarskiego.
Huta Szkła Kryształowego „Julia”
wybudowana przez Fritza Heckerta w 1866 r., która jest najstarszym istniejącym producentem szkła kryształowego na terenie Karkonoszy. Proces produkcji kryształu odbywa się tradycyjną, zanikającą już metodą ręczną (ręczne dmuchanie szkła i jego zdobienie).
Każdy odwiedzający hutę może poznać skrywaną przed wiekami technologię wytopu szkła, poczuć żar z pieca hutniczego i podziwiać ręczne zdobienie kryształowych wyrobów. Huta „Julia” wciąż się rozwija i poszerza swoją ofertę o kolejne atrakcje. Stworzono Mini Hutę – warsztaty dla dzieci, podczas których dzieci przebierają się w strój hutnika, na miniaturowym piecu próbują swoich sił w dmuchaniu baniek mydlanych za pomocą mini piszczela hutniczego, uczą się zdobienia i polerowania na plastikowych kieliszkach. Każdy uczestnik warsztatów otrzymuje imienny Dyplom Młodego Hutnika.
Na terenie huty istnieje także możliwość zorganizowania spotkań integracyjnych dla dorosłych – np. grup biznesowych.
W ramach projektu dofinansowanego z Unii Europejskiej udało się zrealizować w hucie nowe inwestycje: otwarto kawiarnię „Kryształowa”, gdzie po zakończeniu zwiedzania lub czekając na przewodnika można napić się pysznej kawy, przygotowano nową powierzchnię sklepową, zakupiono nowy piec hutniczy.
Adres: Huta Szkła Kryształowego “Julia”, ul. Żymierskiego 73, Piechowice
Więcej na stronie: www.hutajulia.com
Dom Wlastimila Hofmana
Oto wyjątkowa okazja, aby odwiedzić dom malarza Wlastimila Hofmana, funkcjonujący w praktycznie nienaruszonym stanie od śmierci artysty.
Wnętrza malutkiego z pozoru domku kryją m.in. pracownię mistrza, gdzie nadal stoją jego sztalugi, a obok na stoliku leżą pędzle i tuby z farbami. Klimat miejsca, jak zapewnia obecny gospodarz pan Wacław Jędrzejczak, jest wciąż przepełniony duchem artysty, czego nie doświadczymy w żadnym muzeum.
Wlastimil Hofman (1881-1970) – nazywany przez Jana Sztaudyngera „malarzem wewnętrznego blasku”, znany w Polsce i na świecie artysta – malarz, poeta, uczeń Jana Stanisławskiego, Leona Wyczółkowskiego i przede wszystkim Jacka Malczewskiego. W 1947 r. przeprowadził się z Krakowa do Szklarskiej Poręby właśnie za namową Jana Sztaudyngera i zamieszkał wraz z żoną w małym domku na Średniej. Hofman zżył się bardzo z lokalną społecznością – namalował wiele portretów i niewielkich obrazków dla mieszkańców. Odbiorcami jego ówczesnej twórczości byli także miejscowi ojcowie franciszkanie. Jego dzieła zdobią prywatne domy i tutejsze kościoły.
Dom Hofmana – Wlastimilówka, w niedługim czasie stała się miejscem spotkań lokalnej artystycznej społeczności. Po śmierci malarza, na mocy testamentu, właścicielem domu wraz z całym wyposażeniem został Wacław Jędrzejczak. Obecny gospodarz udostępnia zwiedzającym pracownię malarza oraz pokoik gościnny z obrazami. Terminy zwiedzania ustalane są telefonicznie.
Muzeum mineralogiczne
Muzeum Mineralogiczne w Szklarskiej Porębie ma jedno z najoryginalniejszych zbiorów geologicznych w Polsce. Zgromadzono tu cenne okazy mineralogiczne i paleontologiczne.
Twórcy tego muzeum nawiązali tym samym do pięknych polskich tradycji sięgających osiemnastego wieku, kiedy to prywatne zbiory geologiczne, m.in. Stanisława Augusta Poniatowskiego (1728 – 1798) i Anny z Sapiehów Jablonowskiej (1728 – 1800) szerzyły wiedzą przyrodniczą, będąc jej skarbnicą dla wielu światłych ludzi polskiego Oświecenia.
W muzeum Mineralogicznym w Szklarskiej Porębie można obejrzeć blisko 3000 eksponatów: minerałów i skamieniałości z całego świata, a także jeden eksponat z kosmosu – meteoryt Gibbon. Przed budynkiem muzeum znajduje się jedyny w Europie „LAS KARBOŃSKI”. Są to skamieniałe pnie drzewa Dadoxylon, które rosły ok. 300 milionów lat temu. Osobnym działem muzeum są skamieniałości i szkielety dinozaurów. Jest tu największa w Polsce prywatna kolekcja tych szkieletów sprzed milionów lat. Zgromadzone w muzeum Mineralogicznym w Szklarskiej Porębie zbiory mineralogiczne mają dużą wartość naukową i dydaktyczną. Znajdziemy tu m.in. kolekcję minerałów z Karkonoszy i Gór Izerskich, kalcytów, stalaktytów z Wojcieszowa oraz minerałów rudnych.
Karkonoskie Centrum Edukacji Ekologicznej
Wszystkich zainteresowanych krajoznawczą różnorodnością i bogactwem przyrodniczym Karkonoszy zapraszamy do odwiedzenia Karkonoskiego Centrum Edukacji Ekologicznej KPN.
W trakcie wizyty zwiedzający poznają świat przyrody ożywionej i nieożywionej – polskiej i czeskiej strony gór. Kilka sal interaktywnie prezentuje kotły polodowcowe, torfowiska, faunę i florę, lasy, zjawiska przyrodnicze oraz wielostronny wpływ człowieka na góry. Atrakcyjność ekspozycji podnoszą wielkoformatowe panoramy, dotykowa makieta Karkonoszy. Opis ekspozycji dostępny jest w klilku wersjach językowych: polskim, czeskim, niemieckim,i angielskim. Pokazy filmów, diaporam i różnego rodzaju prezentacje odbywają się w komfortowej sali projekcyjnej. Uzupełnienie stanowi sala wystaw czasowych oraz nowoczesna biblioteka z czytelnią. Poza udostępnieniem ekspozycji w Karkonoskim Centrum Edukacji Ekologicznej, w oparciu o kadrę pracowników edukacyjnych, prowadzone są zajęcia (w obiekcie i w terenie) dla zorganizowanych grup szkolnych, nauczycieli, studentów oraz społeczności lokalnej. Na miejscu można zakupić książki, mapy, foldery i broszury wydawnictw promujących Karkonosze.
Obiekt dostosowany jest dla osób niepełnosprawnych. W pogodę i niepogodę, zanim ruszysz na szlak lub po kolejnej wycieczce po górach, zobacz multimedialną ekspozycję „Wirtualne Karkonosze”.
Muzeum energetyki
W Muzeum Energetyki w Szklarskiej Porębie, mieszczącym się w budynku starej siłowni wodnej, można zobaczyć (i dotknąć!) urządzenia wykorzystywane niegdyś zarówno przez energetyków, jak i odbiorców energii elektrycznej.
Są wśród tych urządzeń liczniki energii elektrycznej, przekładniki prądowe i napięciowe niskiego oraz wysokiego napięcia, transformatory, izolatory stacyjne i liniowe, prądnice, przyrządy pomiarowe.
Znaleźć można tu wszystko, co związane było i jest z energetyką, począwszy od czasopism i książek, munduru inżyniera energetyka I stopnia, poprzez adresarkę (adresograf) z 1925 r. przeznaczoną do drukowania tekstów rachunków za energię elektryczną, wytłaczanych na płytach cynkowych, aż po agregat prądotwórczy z 1912 r. Eksponaty pieczołowicie restaurował przez te lata wieloletni kustosz – Pan inż. Ludwik Szczepaniak.
Najstarsze spośród blisko 600 eksponatów pochodzą z 1900 r., wiele z nich zachowało sprawność aż do dzisiaj. W muzeum niewątpliwą atrakcją jest działająca przepływowa elektrownia wodna. Przez długie lata była ona niedostępna dla zwiedzających. Dopiero w 1995 r. otwarto balkon widokowy, z którego doskonale widać halę maszyn i hydrozespół z dwiema turbinami Francisa (0,057 MW i 0,099 MW), pracującymi na wspólny generator asynchroniczny. Muzeum otwarte zostało w dniu 15 maja 1975 r. przez Jeleniogórski Oddział Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Inicjatorem powstania (początkowo) Minimuzeum w 1975 roku był inż. Ludwik Szczepaniak – Zasłużony Senior SEP. Aktu otwarcia wówczas Minimuzeum dokonał Zasłużony Senior SEP – Pan Teofil Gawarecki.
Zasoby Muzeum udostępniane są dla grup zroganizowanych przez Stowarzyszenie Elektryków Polskich (SEP, O/Jelenia Góra) po wcześniejszym umówieniu.
Dla turystów indywidulanych Muzeum czynne jest w każdą sobotę wakacji od godziny 10:00.
Adres: Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej, ul. Jeleniogórska 2 58-580 Szklarska Poręba.
Wstęp do muzeum jest bezpłatny.
Dom Carla i Gerharta Hauptmannów
W domu Carla i Gerharta Hauptmannów w Szklarskiej Porębie prezentowana jest stała ekspozycja poświęconą karkonoskiemu Duchowi Gór
Odnajdziemy tu eksponaty świadczące o tradycjach tutejszego hutnictwa szkła i obejrzymy wystawę o karkonoskiej kolonii artystów, ze szczególnym uwzględnieniem postaci Carla i Gerharta Hauptmannów oraz twórczości Wlastimila Hofmana – wybitnego polskiego malarza urodzonego w czeskiej Pradze. Muzeum stara się prezentować bogactwo zdarzeń kulturowych, mających miejsce w Karkonoszach od czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy.
W zbiorach muzeum znajdują się liczne bibliofilskie wydania książek autorstwa Carla i Gerharta Hauptmannów, wśród których należy wyróżnić pierwszą polską edycję „Tkaczy” z 1898 r., powstałą w Drukarni Związku Zagranicznego Socjalistów Polskich w Londynie. Wśród innych nabytków muzeum znajdują się pejzaże karkonoskie malarzy, należących do działającego przed II wojną światową „Künstlervereinigung St.Lukas in Schreiberhau” – „Bractwa Artystycznego Św. Łukasza w Szklarskiej Porębie” malarzy Alfreda Nickischa, Georga Wichmanna czy Hansa Oberländera oraz obrazy, grafiki i rysunki Wlastimila Hofmana, Tadeusza Nodzyńskiego, Krzysztofa Figielskiego i Beaty Kornickiej-Koneckiej.
Obok budynku muzeum znajduje się ceramiczny pomnik nagrobny Carla Hauptmanna autorstwa wybitnego architekta Hansa Poelziga i jego żony Marlene, ufundowany przez przyjaciół pisarza w 1925 r.
*** Orla Skała
ul. Orla Skała 2,
58-580 Szklarska Poręba